#image_title
از ﺷﺎم ﻛﻬﻨﻪ ﭘﻴﺮاﻫﻦ ﺧﻮﻧﻴﻦ آورده ام
ﻧﻤﺮدم ﺗﺎ ارﺑﻌﻴﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺰارت آب آورده ام
اﻣﺎن اﻣﺎن اﻣﺎن اﻣﺎن اﻣﺎن اﻣﺎن
اﻣﺎن اﻣﺎن اﻣﺎن اﻣﺎن اﻣﺎن اﻣﺎن

ﺑﻴﺪار ﺷﻮ ﺣﺴﻴﻦ زﻳﻨﺒﺖ از ﺳﻔﺮ ﺑﺮﮔﺮﺷﺘﻪ
ﺑﻴﺪار ﺷﻮ ﺣﺴﻴﻦ زﻳﻨﺒﺖ از ﺧﻄﺮﻫﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ
ﺑﻴﺪار ﺷﻮ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ ﺑﭙﺮس ﮔﺮﻓﺘﺎرﻳﻬﺎ و ﺑﻠﺎﻫﺎ را
از اﻳﻦ ﻏﻤﮕﺴﺎر ﺧﻮن ﺟﮕﺮ

ﺑﻴﺪار ﺷﻮ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ ﺑﭙﺮس ﮔﺮﻓﺘﺎرﻳﻬﺎ و ﺑﻠﺎﻫﺎ را
از اﻳﻦ ﻏﻤﮕﺴﺎر ﺧﻮن ﺟﮕﺮ
ای ﺑﺮادر در اﻳﻦ راه ﻫﺎ ﻏﺎرت ﺷﺪم
ای ﺑﺮادر در اﻳﻦ راه ﻫﺎ ﻛﺘﮏ ﺧﻮردم
ای ﺑﺮادر در اﻳﻦ راه ﻫﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم
ای ﺑﺮادر در اﻳﻦ راه ﻫﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم

ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ ﺑﺎ آل ﺑﻮﺗﺮاب ﺣﺮف ﺑﺰن
ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ دل ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺣﺮف ﺑﺰن
ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ ﻟﺎاﻗﻞ از اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺑﺎ رﺑﺎب ﺑﺎوﻓﺎ ﺣﺮف ﺑﺰن
ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ ﻟﺎاﻗﻞ از اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺑﺎ رﺑﺎب ﺑﺎوﻓﺎ ﺣﺮف ﺑﺰن

ﭼﻬﻞ روز اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻫﺮﺟﺎﻳﻰ ﺑﺮای ﻓﺮزﻧﺪ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ اش ﻟﺎﻟﺎﻳﻰ ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ
در ﻫﺮ ﺧﻠﻮﺗﻰ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ وای وای
در ﻫﺮ ﺧﻠﻮﺗﻰ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ وای وای
ﺑﻪ ﻣﺤﺾ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﻨﺰﻟﻰ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ وای آﻗﺎ وای آﻗﺎ
ﺑﻪ ﻣﺤﺾ دﻳﺪن ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ﻃﻔﻞ زﺑﺎن ﺑﺴﺘﻪ ام وای وای

ﺳﺮ ﻣﺰارت ﻏﺮﻳﻖ درﻳﺎی ﻣﺤﻨﺘﻢ
ﺟﻮاب ﺳﻠﺎﻣﻢ را ﺑﺪه ﻛﻪ ﻧﺎﺋﻞ زﻳﺎرﺗﻢ
ﻓﻘﻄ ﻧﭙﺮس ﺑﻪ ﺟﺎن ﻣﺎدرم از رﻗﻴﻪ ﻧﭙﺮس ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺧﺠﺎﻟﺖ زده ام
ﻓﻘﻄ ﻧﭙﺮس ﺑﻪ ﺟﺎن ﻣﺎدرم از رﻗﻴﻪ ﻧﭙﺮس ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺧﺠﺎﻟﺖ زده ام

ای ﺑﺮادر ﻏﻤﺶ ﺳﻴﻨﻪ ام را ﺷﻜﺎﻓﺖ
ای ﺑﺮادر ﻳﺎﺳﻤﻦ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﮋﻣﺮد
ای ﺑﺮادر آﻧﻜﻪ ﺷﺒﻴﻪ ﻣﺎدرم ﺑﻮد ﻣﺮد ﻓﺮزﻧﺪم ﻣﺮد

source

توسط basahang.ir