ﺳﺨﺖ ﺧﻮش اﺳﺖ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ و آن رخ ﮔﻠﻔﺸﺎن ﺗﻮ
دوش ﭼﻪ ﺧﻮرده ای دﻟﺎ راﺳﺖ ﺑﮕﻮ ﺑﻪ ﺟﺎن ﺗﻮ
ﻓﺘﻨﻪ ﮔﺮ اﺳﺖ ﻧﺎم ﺗﻮ ﭘﺮﺷﻜﺮ اﺳﺖ دام ﺗﻮ
ﺑﺎﻃﺮب اﺳﺖ ﺟﺎم ﺗﻮ ﺑﺎﻧﻤﮏ اﺳﺖ ﻧﺎن ﺗﻮ
ﻣﺮده اﮔﺮ ﺑﺒﻴﻨﺪت ﻓﻬﻢ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﺮﺧﻮﺷﻰ
ﭼﻨﺪ ﻧﻬﺎن ﻛﻨﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﻓﺎش ﻛﻨﺪ ﻧﻬﺎن ﺗﻮ
ﺑﻮی ﻛﺒﺎب ﻣﻰ زﻧﺪ از دل ﭘﺮﻓﻐﺎن ﻣﻦ
ﺑﻮی ﺷﺮاب ﻣﻰ زﻧﺪ از دم و از ﻓﻐﺎن ﺗﻮ
ﻣﺸﺮق و ﻣﻐﺮب ار روم ور ﺳﻮی آﺳﻤﺎن ﺷﻮم
ﻧﻴﺴﺖ ﻧﺸﺎن زﻧﺪﮔﻰ ﺗﺎ ﻧﺮﺳﺪ ﻧﺸﺎن ﺗﻮ
زاﻫﺪ ﻛﺸﻮری ﺑﺪم ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻨﺒﺮی ﺑﺪم
ﻛﺮد ﻗﻀﺎ دل ﻣﺮا ﻋﺎﺷﻖ و ﻛﻒ زﻧﺎن ﺗﻮ
ﺻﺒﺮ ﭘﺮﻳﺪ از دﻟﻢ ﻋﻘﻞ ﮔﺮﻳﺨﺖ از ﺳﺮم
ﺗﺎ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻛﺸﺪ ﻣﺮا ﻣﺴﺘﻰ ﺑﻰ اﻣﺎن ﺗﻮ
ﺷﻴﺮ ﺳﻴﺎه ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ اﺳﺘﺨﻮان ﻣﻦ
ﻧﻰ ﺗﻮ ﺿﻤﺎن ﻣﻦ ﺑﺪی ﭘﺲ ﭼﻪ ﺷﺪ اﻳﻦ ﺿﻤﺎن ﺗﻮ
از ﻣﻰ اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﺣﻖ ﺧﺪا ﻧﺨﻮرده ام
ﺳﺨﺖ ﺧﺮاب ﻣﻰ ﺷﻮم ﺧﺎﺋﻔﻢ از ﮔﻤﺎن ﺗﻮ
ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﻋﻘﻞ ﺗﻮ ﻛﻮ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺗﻮ را
ﻋﻘﻞ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺑﻨﺪه را در ﻏﻢ و اﻣﺘﺤﺎن ﺗﻮ
source