دﻧﻴﺎی دردم ﺗﺎرﻳﮏ و ﺳﺮدم
دﻧﺒﺎل ﭘﺎره ﻫﺎی ﭘﻴﻜﺮت ﻣﻴﮕﺮدم
ﺑﺎ ﻫﺮ ﻗﺪم رو ﺧﺎﻛﺎ ﻣﻴﺸﻴﻨﻢ
ای ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺗﻮ رو ﺗﻮ ﻋﺒﺎ ﻣﻴﭽﻴﻨﻢ
وای ﻫﻤﻪ دار و ﻧﺪارم
ﻧﺎی ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪ رو ﻧﺪارم
زﻳﺮ ﭘﺎ ﻣﻮﻧﺪی ﭼﺮا ای ﭘﺎره ﭘﺎره ام
وﻟﺪی ﻋﻠﻰ
ﻫﺮ ﻛﺴﻰ ﺑﻬﺖ رﺳﻴﺪه ﻣﻴﺰﻧﻪ ﻟﮕﺪی ﻋﻠﻰ
ﭘﺴﺮم ﻋﻠﻰ
ﭼﻪ ﺟﻮری اﻳﻦ ﺑﺪﻧﻮ ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪ ﻫﺎ ﺑﺒﺮم ﻋﻠﻰ
ﭘﺴﺮم ﻋﻠﻰ
ﺗﺎ ﻛﻪ اﻓﺘﺎدی زﻣﻴﻦ داد زدم ﻛﻤﺮم ﻋﻠﻰ
ﻳﻪ ﺟﻮری ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻨﺖ درﻳﺪه
ﻫﺮ ﺗﻴﻜﻪ ﺗﻮ دﺳﺖ اﻳﻦ و اون رﺳﻴﺪه
زﻳﻨﺐ ﻧﮕﺎه ﻛﻦ دﻳﺪی ﻛﻪ آﺧﺮ
ﻋﻠﻰ اﻛﺒﺮم ﺷﺪه ﻋﻠﻰ اﺻﻐﺮ
وای ﺑﺒﻴﻦ در اﺣﺘﺰارم
آﺧﺮم ﻧﺸﺪ ﻛﻪ ﻧﻴﺰه ﺗﻮ ﭘﻬﻠﻮﺗﻮ دررم
ﻛﺎش ﻳﻪ ﺑﺎر دﻳﮕﻪ اذان ﺑﮕﻰ ﻛﻨﺎرم
دﻫﻨﺖ ﺷﻜﺴﺖ
ﺟﻠﻮ ﭼﺸﻢ ﻋﻤﻪ زﻳﻨﺐ اﺳﺘﺨﻮن …
دﻟﻢ آروم ﻧﺪاره
ﺟﻠﻮ ﭼﺸﻤﻢ ﭘﺎﺷﻮ رو ﮔﻠﻮت ﻣﻴﺬاره
source