ارتورکسیا یا وسواس غذایی چیست؟

تغذیه سالم یک هدف عالی است، اما وقتی به حد افراطی انجام شود، دنبال‌کردن رژیم به اصطلاح کامل در واقع می‌تواند به یک وسواس ناسالم تبدیل شود. وقتی افراد به تغذیه “درست” به ضرر سلامت روان یا سلامتی کلی خود توجه می‌کنند، ممکن است با یک اختلال تغذیه‌ای که ارتورکسیای عصبی نامیده می‌شود، شناخته شود – چیزی که به زبان ساده به آن ارتورکسیا (Orthorexia) گفته می‌شود.

9 درصد از جمعیت کلی آمریکا (28.8 میلیون) در طول زندگی‌شان اختلال تغذیه‌ای را تجربه خواهند کرد. ارتورکسیا یک اختلال نسبتاً جدید در ادبیات علمی بوده بنابراین سخت است اینکه بگوییم چند درصد مردم از آن رنج می‌برند. اما این به این معنی نیست که منابعی برای درک و درمان این شرایط وجود ندارد.

یکی از دلایلی که تصمیم گرفتیم این مطلب را در علم ورزش منتشر کنیم، رواج این اختلال در بین ورزشکاران است. با ادامه مطلب همراه علم ورزش باشید تا با نشانه‌ها، دلایل و شیوه درمان ارتورکسیای عصبی آشنا شوید.

ارتورکسیا عصبی چیست؟

ارتورکسیای عصبی (Orthorexia Nevosa) به عنوان یک پایبندی شدید به تغذیه سالم یا تمیز شناخته می‌شود. (ارتورکسیا یک کلمه یونانی است، “ارتو” به معنی صحیح و “رکسی” به معنی اشتها). این پایبندی ممکن است افراد را به سمت رفتارهای تغذیه‌ای آیینی متمایل کند یا از خوردن در مکان‌های اجتماعی پرهیز کنند چون آنها شدیداً اعتقاد دارند که باید روی غذاهایی که می‌خورند برای سلامتی‌شان تأیید کنند. وسواس با یک رژیم غذایی درست ممکن است حتی باعث ازبین‌بردن علایق دیگر فرد نیز شود و زندگی فکری وی را در اختیار بگیرد.

دید تونلی افراطی روی خوراکی‌های تأییدشده می‌تواند منجر به عواقب مضری شود. طبق گفته کریستین برن متخصص تغذیه که در زمینه اختلالات تغذیه تخصص دارد: ” ارتورکسیای عصبی یک شرایط جدی است که می‌تواند تأثیرات ویژه منفی را روی سلامتی احساسی، فیزیکی و روانی فرد بگذارد.”

برای نمونه، یک فرد با ارتورکسیای عصبی ممکن است احساس کند که قادر به خوردن خوراکی‌هایی که خانواده یا دوستان برای وی آماده کرده‌اند نیست یا نتواند در یک رستوران غذا بخورد چون نمی‌تواند از مواد به‌کاررفته در دستور تهیه آن غذا اطمینان حاصل کند. افراد با ارتورکسیا ممکن است همچنین مقدار ناسالمی از وزنشان را با اجتناب از گروه‌های غذایی از دست دهند.

با وجود علائم ناشناخته آن، ارتورکسیا به اندازه سایر اختلالات خوردن دیگر مورد تحقیق قرار نگرفته است. اگرچه کلمه ارتورکسیای عصبی از 1997 به کار می‌رود اما یک تشخیص رسمی نشده است. در حقیقت، ارتورکسیا در DSM-5 وجود ندارد که یک راهنمای برای تشخیص استاندارد سلامتی روانی است. اگرچی بعضی از پزشکان امیدوار بودند که این اختلال در مارچ 2022 وارد این راهنما شود، اما چنین چیزی اتفاقی نیفتاد.

همانطور که گفته شد، ممکن است تشخیص ارتورکسایای عصبی را از یک پزشک واجد شرایط دریافت کرد – و تشخیص اغلب افراد با ارتورکسیا با دیگر اختلالات تغذیه‌ای که تشخیص‌شان آسان است همپوشانی می‌کند. بیشتر افراد مبتلا به اختلال ارتورکسیا ممکن است با معیارهای تشخیصی برای سایر اختلالات تغذیه و خوردن (OSFED) که یک تشخیص رسمی در DSM-5 است مطابقت داشته باشند.