#image_title
ﺗﺠﺴﻢ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺗﻮ اﻳﻮون ﺧﻮﻧﻪ
رو ﺗﺨﺘﻰ ﻛﻪ ﭘﻨﺎه ﻫﺮ دوﻣﻮﻧﻪ

ﺳﺮت رو ﺷﻮﻧﻪ ﻣﻪ ﺧﻴﺮه ﺑﻪ اﺑﺮا
ﻣﮋه ﻫﺎ داره ﻣﻰ ﮔﻴﺮه ﺑﻪ اﺑﺮا

ﮔﺮﻓﺘﻰ روی ﭼﺸﻤﺖ اﺳﺘﻜﺎﻧﻮ
رﺻﺪ ﻛﺮدی ﺗﻪ اﻳﻦ ﻛﻬﻜﺸﺎﻧﻮ

ﻧﮕﻪ ﻣﻴﺪاری ﺑﺎ ﺧﻨﺪت زﻣﺎﻧﻮ
ﻣﻴﮕﻢ دﻳﺪم ﻳﻪ ﺷﺐ ﺧﻮاب اﻟﻧﻮ

ﻳﻬﻮ ﺑﺮق ﺗﻮ ﭼﺸﺎت ﺟﻮن ﻣﻰ ﮔﻴﺮه
ﺳﻜﻮﺗﺖ ﻣﻰ ﺷﻜﻨﻪ ﺑﺎرون ﻣﻰ ﮔﻴﺮه

ﻧﮕﺎه ﺗﻮ ﺑﺮﻣﻴﮕﺮدوﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻢ
ﺗﻮ ﺑﺎرون ﺧﻴﺮه ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻢ

ﻣﻰ ﺑﺎرن ﻗﻄﺮه ﻫﺎ روی ﻣﻦ و ﺗﻮ
ﻣﻰ ﭘﻴﭽﻪ ﺗﻮ ﻫﻮا ﺑﻮی ﻣﻦ و ﺗﻮ

داری از ﻓﻜﺮ ﻣﻦ اون ﭘﺮ ﻣﻰ ﺷﻴﻨﻢ ﻧﻢ ﻧﻢ
ﻓﻘﻄ ﻳﺎدت ﻧﻴﺎد ﻣﺎ دورﻳﻢ از ﻫﻢ

ﻧﮕﻮ اﻳﻦ آﺳﻤﻮن ﻛﻪ ﺻﺎﻓﻪ ﺻﺎﻓﻪ
ﺑﺬار ﻗﻠﺒﺖ واﺳﺖ روﻳﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻓﻪ

ﻛﻪ روﻳﺎ ﺷﻌﺮ ﻣﻴﺸﻪ ﺧﻮﻧﺪ و ﻫﻀﻢ ﻛﺮد
ﻫﻤﻴﻦ روﻳﺎ ﭼﻘﺪر ﻣﺎ رو ﻋﻮض ﻛﺮد

ﻫﻨﻮز اون ﻫﺪﻳﻪ رو دارم ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻰ
ﺑﺴﻮزوﻧﺶ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻦ ﻧﻴﻮﻓﺘﻰ

ﻫﻨﻮز اون ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﻫﺎ ﺗﻮ اﺗﺎﻗﻦ
ﻣﻨﻢ ﻳﺎدت ﻣﻴﻮﻓﺘﻢ اﺗﻔﺎﻗﺎ

ﻳﻬﻮ ﺑﺮق ﺗﻮ ﭼﺸﺎت ﺟﻮن ﻣﻰ ﮔﻴﺮه
ﺳﻜﻮﺗﺖ ﻣﻰ ﺷﻜﻨﻪ ﺑﺎرون ﻣﻰ ﮔﻴﺮه

ﻧﻔﺲ داره ﺧﻴﺎﻟﺖ راه ﻣﻰ ﮔﻴﺮه
ﺗﺎ ﺟﻮن دارم ﻧﻤﻰ ذارم ﺑﻤﻴﺮه

source

توسط basahang.ir