#image_title
آن ﻣﺸﻌﻞ ﺧﺎﻣﻮش را ﮔﻔﺘﻢ رﻫﺎ ﻛﻦ
ﻣﻘﺼﺪ ﻧﺪارد وا رﻫﺎ ﻣﻦ را ﺻﺪا ﻛﻦ

آﻏﻮش ﺳﺮدم ﭘﺮ ﺷﺪ از ﺷﻮرﻳﺪه ﺣﺎﻟﻰ
ﻣﺴﺖ ﺟﻨﻮﻧﻢ ﺑﺎ ﺣﻀﻮرت ﺑﺎورم را ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻛﻦ

ﻫﺠﺮت اﻣﺎﻧﻢ را ﺑﺮﻳﺪه ﺑﻰ ﺳﺮاﻧﺠﺎﻣﻢ
ﮔﻔﺘﻢ ﻧﺠﺎﺗﻢ ده از اﻳﻦ دﻧﻴﺎی ﺑﻰ ﻛﺎﻣﻢ

رﻓﺘﻰ ﻛﻪ ﻣﻦ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﻮم در آه ﭘﻨﻬﺎﻧﻰ
ﻣﻘﺼﺪ ﺗﻮ ﺑﻮدی اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻣﻦ را ﻣﺮﻧﺠﺎﻧﻢ

اﻳﻦ ﺑﺮف ﻫﺎ آﺧﺮ در وﺟﻮدم رﺧﻨﻪ ﻛﺮده
ﻳﺎد ﺗﻮ ﻫﻢ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ام را ﺗﺸﻨﻪ ﻛﺮده

اﻳﻦ ﺣﺴﺮت ﻏﺮﺑﺖ ﺑﺮ ﻧﻬﺎده ﻛﻴﻨﻪ ﻛﺮده
دوری ﺗﻮ ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﺻﺪ ﺗﻜﻪ ﻛﺮده

ﻫﺠﺮت اﻣﺎﻧﻢ را ﺑﺮﻳﺪه ﺑﻰ ﺳﺮاﻧﺠﺎﻣﻢ
ﮔﻔﺘﻢ ﻧﺠﺎﺗﻢ ده از اﻳﻦ دﻧﻴﺎی ﺑﻰ ﻛﺎﻣﻢ

رﻓﺘﻰ ﻛﻪ ﻣﻦ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﻮم در آه ﭘﻨﻬﺎﻧﻰ
ﻣﻘﺼﺪ ﺗﻮ ﺑﻮدی اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻣﻦ را ﻣﺮﻧﺠﺎﻧﻢ

source

توسط basahang.ir