اوج ﮔﺮﻓﺘﻰ و ﻣﻦ ﻗﻔﺲ ﺷﺪم از ﺗﻮ
ﺣﺴﺮت آزادی وﺑﺎل ﺑﺎﻟﻢ ﺷﺪ
ﻳﻪ روز دﻳﺪﻣﺘﻮ ﺗﺎزه ﺷﺪم از ﻧﻮ
ﻳﻪ روز از ﺗﻮ ﮔﺬﺷﺖ ﻫﺰار ﺳﺎﻟﻢ ﺷﺪ
ﺳﻜﻮت ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻳﻪ راز ﺳﺮ ﺑﺴﺘﻪ
ﺑﻴﻦ ﺗﻮﻟﺪ و ﻣﺮگ ﺷﻨﺎورم ﻣﻴﻜﺮد
ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪن ﺗﻮ ﻗﻮﻃﻰ در ﺑﺴﺘﻪ
از اﻳﻦ ﻛﻪ ﭘﺮواﻧﻪ م ﻣﻜﺪرم ﻣﻴﻜﺮد
دﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﺒﺮدی ﺑﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﺑﺎر ﺳﻔﺮ
دﺧﻴﻞ ﻣﻴﺒﺴﺘﻢ ﺑﻪ دﺳﺘﮕﻴﺮه در
دﺧﻴﻞ ﻣﻴﺒﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺟﺎده ﻫﺎی ﻋﺒﻮس
دﺧﻴﻞ ﻣﻴﺒﺴﺘﻢ ﺑﻪ آﺧﺮﻳﻦ اﺗﻮﺑﻮس
دﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﺒﺮدی ﺑﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﺑﺎر ﺳﻔﺮ
دﺧﻴﻞ ﻣﻴﺒﺴﺘﻢ ﺑﻪ دﺳﺘﮕﻴﺮه در
دﺧﻴﻞ ﻣﻴﺒﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺟﺎده ﻫﺎی ﻋﺒﻮس
دﺧﻴﻞ ﻣﻴﺒﺴﺘﻢ ﺑﻪ اﺧﺮﻳﻦ اﺗﻮﺑﻮس
اوﻧﻘﺪا ﻫﻢ ﻣﻴﮕﻦ دﻟﺖ ﺑﺰرگ ﻧﺒﻮد
دﻟﺖ ﻳﻪ زﻧﺪوﻧﻪ ﻳﻪ ﭼﺎردﻳﻮاری
ﺗﺼﻮرم از ﺗﻮ دود ﻫﻮا ﺷﺪ رﻓﺖ
ﺗﺎ ﻫﻰ ﺳﻘﻮط ﻛﻨﻢ ﺑﻪ زﻳﺮ ﺳﻴﮕﺎری
ﺻﻌﻮد ﻣﻴﻜﺮدم ﺑﻪ ﻗﻠﻪ ﭼﺸﻤﺎت
ﺳﻘﻮط ﻣﻴﻜﺮدم ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮد ﺑﺮات
دﻟﻢ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ رو ﺣﺒﺲ ﻛﻨﻢ ﺗﻮ ﺻﺪام
ﻫﻴﭽﻜﻰ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ از ﺗﻮ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮد ﺑﺮام
ﭼﺸﻢ ﻛﻪ ﻣﻴﻨﺪاﺧﺘﻰ ﺑﻪ آﻳﻨﻪ و ﭼﻤﺪون
ﭘﻨﺎه ﻣﻴﺒﺮدم ﺑﻪ ﻛﻮﭼﻪ و ﺑﺎرون
ﭼﺸﻢ ﻛﻪ ﻣﻴﺒﺴﺘﻰ ﺑﻪ ﺑﻰ ﭘﻨﺎﻫﻰ ﻣﻦ
ﭘﻨﺎه ﻣﻴﺒﺮدم ﺑﻪ ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﺷﺪن
دﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﺒﺮدی ﺑﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﺑﺎر ﺳﻔﺮ
دﺧﻴﻞ ﻣﻴﺒﺴﺘﻢ ﺑﻪ دﺳﺘﮕﻴﺮه در
دﺧﻴﻞ ﻣﻴﺒﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺟﺎده ﻫﺎی ﻋﺒﻮس
دﺧﻴﻞ ﻣﻴﺒﺴﺘﻢ ﺑﻪ اﺧﺮﻳﻦ اﺗﻮﺑﻮس
source