ﺷﺐ ﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ
آﺧﻪ ﭼﻪ ﺳﺮی داره دﻟﻬﺎﻣﻮن ﻣﻴﮕﻴﺮه
ﺷﺐ ﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ
ﻣﺎدر ﻣﻴﺎد و ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺑﺎرون ﻣﻴﮕﻴﺮه
ﺷﺐ ﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ
ﻳﻪ دﺧﺘﺮی ﻫﻰ ذﻛﺮ ﺑﺎﺑﺎ ﺟﻮن ﻣﻴﮕﻴﺮه
ﺷﺐ ﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ
ﻣﺎدر ﺑﻨﻴﻪ ﻣﻴﮕﻪ و ﺧﻮاﻫﺮ ﻣﻴﻔﺘﻪ
ﭼﺸﻤﺎی زﻫﺮا ﺑﺎزم ﺑﻪ زﺧﻢ ﮔﻮدی ﺧﻨﺠﺮ ﻣﻴﻔﺘﻪ
ﻣﺎدر ﺑﻪ ﻳﺎد اون ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎی ﺷﻤﺮ و ﻣﻮی ﺳﺮ ﻣﻴﻔﺘﻪ
ﻣﻦ ﺑﻰ وﺿﻮ ﻣﻮی ﺗﻮ رو ﺷﻮﻧﻪ ﻧﻜﺮدم
ﺣﺎﻟﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺳﺮت ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﺮدم
دﻳﺪم ﺧﻮدم در روز ﻋﺎﺷﻮرا ﺑﻨﻴﻪ
اﻓﺘﺎده ﺑﻮدی زﻳﺮ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺑﻨﻴﻪ
ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎن …
ﺷﺐ ﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ
ﻣﺎدر ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮔﻮدی ﮔﻮدال ﻣﻴﺮه
ﺑﺎ درد ﭘﻬﻠﻮ اوﻧﺠﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﭘﻴﻜﺮ ﺷﺪه ﭘﺎﻣﺎل ﻣﻴﺮه
ﺷﺐ ﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ
زﻳﻨﺐ ورودی ﺣﺮم از ﺣﺎل ﻣﻴﺮه
ﺷﺐ ﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ
اﻧﮕﺎری ﺑﺎزم ﺧﻴﻤﻪ ﻫﺎ آﺗﻴﺶ ﻣﻴﮕﻴﺮه
اﻧﮕﺎری ﺑﺎزم ﻣﻮی ﺗﻤﻮم دﺧﺘﺮا آﺗﻴﺶ ﻣﻴﮕﻴﺮه
ﺷﺐ ﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ
ﺑﺎ آه زﻫﺮا ﻛﺮﺑﻠﺎ آﺗﻴﺶ ﻣﻴﮕﻴﺮه
روﺿﻪ ﻧﻤﻴﺨﻮاﻫﺪ ﺗﻨﻰ ﻛﻪ ﺳﺮ ﻧﺪارد
ﻗﺮﺑﺎن آن آﻗﺎ ﻛﻪ اﻧﮕﺸﺘﺮ ﻧﺪارد
ﻳﮏ ﺗﻜﻪ ای ﺳﺎﻟﻢ ﻫﻢ اﻳﻦ ﭘﻴﻜﺮ ﻧﺪارد
ﺟﺎﻳﻰ ﺑﺮای ﺑﻮﺳﻪ ﻣﺎدر ﻧﺪارد
source