به گزارش خبرنگار مهر، اکبر رادی نمایشنامه‌نویس ایرانی متولد ۱۳۱۸ بود که در آثار خود به موضوعاتی چون تحولات اجتماعی، مناسبات خانوادگی و کشمکش‌های طبقه متوسط در جامعه شهری می‌پرداخت. زبان نمایشنامه‌های او ترکیبی از نثر روزمره و لحنی ادبی است و در کنار فضای واقع‌گرایانه، گاه جنبه‌هایی نمادین نیز در آثارش دیده می‌شود. رادی طی چهار دهه فعالیت در عرصه نمایش، آثاری چون «صیادان»، «افول»، «لبخند باشکوه آقای گیل»، «آهسته با گل سرخ» و … را به نگارش درآورد. وی در کنار نویسندگی، در حوزه آموزش نمایشنامه‌نویسی نیز نقش فعالی داشت و در سال ۱۳۸۶ درگذشت.
«صیادان» یکی از نخستین نمایشنامه‌های اکبر رادی است که در سال‌های پایانی دهه ۱۳۴۰ نوشته شده است. این اثر در فضایی واقع‌گرایانه روایت می‌شود و داستان گروهی ماهیگیر را در روستایی ساحلی به تصویر می‌کشد که درگیر مسائل معیشتی، تغییرات اجتماعی و اختلاف‌های نسلی هستند. رادی در این نمایش، به‌سادگی اما با نگاهی دقیق، تضاد میان سنت و تجدد، فقر و طمع و آرمان‌گرایی و مصلحت‌جویی را ترسیم می‌کند.
ایوب آقاخانی نویسنده و کارگردان تئاتر در راستای معرفی ادبیات نمایشی ایران به مخاطبان و علاقه‌مندان تئاتر و نمایشنامه‌های رادیویی، نمایش رادیویی «صیادان» را در ۵ قسمت کارگردانی کرده است که از صدای جمهوری اسلامی ایران پخش شده است.
بازیگران این نمایش به ترتیب اجرای نقش احمد گنجی، بهرام سروری‌نژاد، علی‌اصغر دریایی، محمد یگانه، عبدالعلی کمالی، کامیار محبی، محمد پورحسن، مهدی طهماسبی، امیرعباس توفیقی، فریدون محرابی، محمد شریفی‌مقدم، محمدسعید سلطانی، بهرام ابراهیمی و رؤیا فلاحی هستند.
در این نمایش تنظیم برای رادیو توسط علی مست‌علی انجام شده است.
دیگر عوامل نمایش عبارتند از کارگردان: ایوب آقاخانی، گوینده: بهروز محمودی بختیاری، افکتور: نازنین حسن‌پور، صدابردار: فرزاد شریفی و تهیه‌کننده: فرشاد آذرنیا.
در خلاصه این قسمت می‌شنویم:
صیادان ایوب را تحت فشار قرار می‌دهند و از وضعیتی که رامیار و باشگاه و او مسبب ایجادش هستند شِکوه می‌کنند. آنها از ایوب می‌خواهند تا استعفا دهد و تمام آنچه را که از رامیار گرفته است از بین ببرد. ایوب در پاسخ می‌پذیرد و می‌گوید که خیلی زود با لنجی به دریا خواهد زد و مؤسسه را رها خواهد کرد.
یعقوب پیشنهاد می‌دهد تا همه صیادان باهم متحد شوند و به انبار ماهی مؤسسه بروند، صندوقی از آنجا بردارند و آن را به آتش بکشند تا اینگونه خشم و نارضایتی خویش را ابراز کنند. صیادان موافقت می‌کنند اما کسی حاضر نمی‌شود این مسئولیت را به عهده بگیرد. آنها از ایوب می‌خواهند تا این کار را انجام دهد اما او نمی‌پذیرد و دیگر صیادان نیز هرکدام به بهانه‌ای عقب می‌کشند و در نهایت نجف، برای اینکه ایوب مجبور به رفتن نشود این مسئولیت را قبول می‌کند اما این کار موجب حذف او از مؤسسه می‌شود.
رامیار به مناسبت سالگرد تأسیس مؤسسه جشنی برپا می‌کند. یعقوب که می‌بیند تلاش‌هایش شکست خورده است از شرکت در مراسم امتناع می‌ورزد و ایوب نیز پیش از آن با لنجی به دریا باز می‌گردد. صیادان مست سرور جشن می‌شوند و تمام آنچه را که پیش از آن به چشم دیده بودند از یاد می‌برند.
باهم قسمت پایانی نمایش رادیویی «صیادان» را با مدت زمان ۲۷ دقیقه و ۲۰ ثانیه می‌شنویم.
source