#image_title

رﺳﻤﻮ ﺑﻬﻢ زدی

ﺑﺎ ﻣﻦ ﻗﺪم زدی

از ﻋﺸﻖ دم زدی

ﺗﺎ روزﮔﺎرﻣﻮ ﺑﻌﺪا ﺳﻴﺎه ﻛﻨﻰ

رو ردﭘﺎی رود

ﺑﺎرون ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد

ﺷﺐ ﺟﻮن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد

ﭼﺎدر زدم ﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﻮﻫﺎﺗﻮ وا ﻛﻨﻰ

ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﺟﻮﻧﻤﻮ

ﻗﻠﺐ ﺟﻮوﻧﻤﻮ

ﻗﺪ ﻛﻤﻮﻧﻤﻮ

ﻧﺬر ﭼﺸﺎت ﻛﻨﻢ

ﺗﺎ اﻋﺘﻨﺎ ﻛﻨﻰ

ﻛﺸﺘﻰ ﺑﻬﺎرﻣﻮ

ﻗﻠﺐ ﻣﺰارﻣﻮ

دار و ﻧﺪارﻣﻮ

دادم ﻛﻪ دردﻣﻮ

ﺷﺎﻳﺪ دوا ﻛﻨﻰ

ﭼﺸﻤﺎی آﺳﻤﻮن رﻧﮕﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ

ﻛﻤﻮن ﺗﻌﺎرف ﻧﻜﻦ ﺑﻤﻮن

ﻛﻔﺸﺎﺗﻮ در ﺑﻴﺎر ﺗﺎ ﺧﻮن ﺑﻪ ﭘﺎ ﻛﻨﻰ

درداﺗﻮ ﻣﻮ ﺑﻪ ﻣﻮ

ﺗﻮ ﮔﻮش ﻣﻦ ﺑﮕﻮ

ﺗﺎ ﺧﻨﺪه ﻫﺎﺗﻮ ﺗﻮ

ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎی ﻋﺸﻖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا ﻛﻨﻰ

ﻣﺎﻫﻰ ﻛﻨﺎر رود

از ﻏﺼﻪ ﻣﺮده ﺑﻮد

ﺧﻮاﺑﻢ ﻧﺒﺮده ﺑﻮد

ﮔﻔﺘﻰ ﻛﻪ ﻧﺬرﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ادا ﻛﻨﻰ

source

توسط basahang.ir