ﻫﺰار ﺑﺎر ﺑﮕﻔﺘﻰ ﻧﻜﻮ ﻛﻨﻢ ﻛﺎرت
ﻧﻜﻮ ﻧﻜﺮدی و از ﺑﺪ ﺑﺘﺮ ﻛﻨﻮن ﻛﺮدی
ﻛﺠﺎ ﺑﻪ درﮔﻪ وﺻﻞ ﺗﻮ ره ﺗﻮاﻧﻢ ﻳﺎﻓﺖ
ﭼﻮ ﺗﻮ ﻣﺮا ﺑﻪ در ﻫﺠﺮ رﻫﻨﻤﻮن ﻛﺮدی
ﭼﻪ ﺑﺪ ﻛﺮدم ﭼﻪ ﺷﺪ از ﻣﻦ ﭼﻪ دﻳﺪی
ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻪ داﻣﻦ از ﻣﻦ درﻛﺸﻴﺪی
ﭼﻪ اﻓﺘﺎدت ﻛﻪ از ﻣﻦ ﺑﺮﺷﻜﺴﺘﻰ
ﭼﺮا ﻳﻜﺒﺎرﮔﻰ از ﻣﻦ رﻣﻴﺪی
ﭼﻪ ﺧﻮش ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ دﻟﺪارم ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻰ
ﻧﺪﻳﻢ و ﻣﻮﻧﺲ و ﻳﺎرم ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻰ
دل ﭘﺮ درد را درﻣﺎن ﺗﻮ ﺳﺎزی
ﺷﻔﺎی ﺟﺎن ﺑﻴﻤﺎرم ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻰ
ﺑﻪ ﻏﻢ زان ﺷﺎد ﻣﻰ ﮔﺮدم
ﻛﻪ ﺗﻮ ﻏﻢ ﺧﻮار ﻣﻦ ﮔﺮدی
از آن ﺑﺎ درد ﻣﻰ ﺳﺎزم
ﻛﻪ ﺗﻮ درﻣﺎن ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻰ
ﺑﺴﺎ ﺧﻮن ﺟﮕﺮ ﺟﺎﻧﺎ
ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﻮان ﻏﻤﺖ ﺧﻮردم
ﺑﻪ ﺑﻮی آﻧﻜﻪ ﻳﮏ ﺑﺎری
ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﻬﻤﺎن ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻰ
ﺧﻮﺷﺎ ﭼﺸﻤﻰ ﻛﻪ رﺧﺴﺎر ﺗﻮ ﺑﻴﻨﺪ
ﺧﻮﺷﺎ ﻣﻠﻜﻰ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻰ
ﺧﻮﺷﺎ آن دل ﻛﻪ دﻟﺪارش ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻰ
ﺧﻮﺷﺎ ﺟﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻰ
ﭼﻪ ﺑﺪ ﻛﺮدم ﭼﻪ ﺷﺪ از ﻣﻦ ﭼﻪ دﻳﺪی
ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻪ داﻣﻦ از ﻣﻦ درﻛﺸﻴﺪی
ﭼﻪ اﻓﺘﺎدت ﻛﻪ از ﻣﻦ ﺑﺮﺷﻜﺴﺘﻰ
ﭼﺮا ﻳﻜﺒﺎرﮔﻰ از ﻣﻦ رﻣﻴﺪی
source