وﻗﺘﻰ زﻟﻴﺨﺎ ﻣﻴﺸﻮی از ﻧﺎز ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ ﻣﻦ ﻳﻮﺳﻔﻢ از دﻛﻤﻪ ﻫﺎی ﺑﺎز ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ
ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدن ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻦ از ﻫﻤﻴﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ از ﭘﺮواز ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ
ﺟﻮری ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻨﻰ ﻛﻪ ﺧﻮدم ﺣﺲ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ از زﻣﻴﻦ ﺟﺪاﻳﻰ
وﻗﺘﻰ ﻛﻪ دورم ازت ﺗﺎ ﻧﮕﻴﺮی دﺳﺘﻤﻮ ﺣﺎل درﻳﺎ زده ﻫﺎﻳﻰ
ﺟﻮری ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮام ﻛﻪ واﺳﻪ ﻣﻦ ﺻﻮرﺗﺖ ﺑﻪ ﻳﻪ آﻳﻴﻨﻪ ﺷﺒﻴﻬﻪ
وﻗﺘﻰ ﻛﻪ دورم ازت اﻳﻦ اﺗﺎﻗﺎ واﺳﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﺮﻧﻄﻴﻨﻪ ﺷﺒﻴﻬﻪ
ﺣﺴﻰ ﻛﻪ دارم ﺑﻬﺖ ﺣﺲ ﺗﺸﻨﮕﻰ ﺣﺲ ﺑﺎرون ﺑﻪ اﺑﺮا
ﺣﺲ ﻓﺎﻧﻮﺳﻴﻪ ﻛﻪ روﺷﻨﻪ ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﺗﺎ ﻳﻪ ﺷﺐ ﻧﺘﺮﺳﻪ درﻳﺎ
وﻗﺘﻰ ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻢ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﻴﻜﻮﺑﻪ ﻗﺤﻄﻰ ﻫﻢ ﺑﻴﺎد ﺣﺎل ﻣﻦ ﺧﻮﺑﻪ
ﻓﺮﻗﻰ ﻧﺪاره ﻛﺠﺎی دﻧﻴﺎﻳﻴﻢ
وﻗﺘﻰ ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻢ ﺷﻜﻞ ﻳﻪ ﺑﺎﻏﻢ درﻳﺎ ﺧﻮﻧﻤﻪ ﺟﻨﮕﻞ اﺗﺎﻗﻢ
ﻓﺮﻗﻰ ﻧﺪاره ﻛﺠﺎی دﻧﻴﺎﻳﻴﻢ
source