#image_title

ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﺮدم اون ﻳﻪ ذره آدﻣﻪ رﻓﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪ دﻟﻢ ﻳﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ
اﻟﺒﺘﻪ ﺗﺎ اوﻧﺠﺎی ﻳﻜﻪ ﻳﺎدﻣﻪ ﻫﺮ ﭼﻰ ﺧﻮردم از اﻳﻦ دل ﺳﺎدﻣﻪ
ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم از آدﻣﺎ و ﻃﻌﻨﻪ ﻫﺎﺷﻮن ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم از اوﻣﺪن و رﻓﺘﻨﺎﺷﻮن
ﺧﺴﺘﻢ از ﺧﻴﺎﺑﻮن و ﭘﻴﺎده روﻫﺎش ازت ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮدم ﻣﺮاﻗﺒﻢ ﺑﺎش
ﭼﻘﺪر ﺗﻨﻬﺎم ﺗﻨﻬﺎم ﺗﻨﻬﺎم ﭼﻘﺪر ﺳﺮده ﺑﻰ ﺗﻮ دﺳﺘﺎم
ﺗﻮرو ﻣﻰ ﺧﻮام ﻣﻴﺨﻮام ﻣﻴﺨﻮام ﭘﺮ از ﺷﮏ ﺳﺮده ﭼﺸﻤﺎم
ﭼﻘﺪر ﺗﻨﻬﺎم ﺗﻨﻬﺎم ﺗﻨﻬﺎم ﭼﻘﺪر ﺳﺮده ﺑﻰ ﺗﻮ دﺳﺘﺎم
ﺗﻮرو ﻣﻰ ﺧﻮام ﻣﻴﺨﻮام ﻣﻴﺨﻮام ﭘﺮ از ﺷﮏ ﺳﺮده ﭼﺸﻤﺎم
ﻫﻨﺰﻓﺮی ﺗﻮ ﮔﻮﺷﻤﻪ ﻳﻪ ﻛﻮﻟﻪ ام روی دوﺷﻤﻪ
ﻳﻪ ﭼﻴﺮﻫﻦ ﺳﻴﺎم ﺗﻨﻢ ﻫﻤﻮن ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﻢ
ﻧﻤﻴﺪوﻧﻢ ﻛﺠﺎی ﺷﻬﺮم ﺗﻮ ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺳﺮﮔﺮدوﻧﻢ
ﺑﻪ اﻣﻴﺪ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻮرو ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺳﺮﻣﻮ ﺑﺮﮔﺮدوﻧﻢ وﻟﻰ ﺗﻮ ﺣﻴﻒ اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺴﺘﻰ

ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﻫﻤﻮﻧﻰ ﻧﺒﻮدی ﻛﻪ ﻣﻴﮕﻔﺘﻰ ﭘﺎم وا ﻣﻴﺴﺘﻰ
ﻣﻨﻢ و ﺟﺎی ﺧﺎﻟﻰ ﺑﺎ ﻳﻪ ﻣﺸﺖ ﻳﺎدﮔﺎری
ﻛﻪ از ﻫﻤﺪﻳﮕﻪ دو ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻰ دارﻳﻢ
ﺣﺎﻟﺎ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﭼﻴﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻴﻢ
ﻧﻪ اﻳﻦ ﻛﺎرا ﻛﺎر ﻣﺎ ﻧﻰ
ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﺶ دﻧﺒﺎل ﻓﺎﻧﻴﻢ
وﻟﻰ ﺑﻰ ﺧﻴﺎﻟﻰ ﺗﻮ ﻣﺮام ﻣﺎ ﻧﻰ
ﻳﺎدﻣﻪ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻰ ﺣﺘﻰ اﮔﻪ از آﺳﻤﻮن ﺳﻨﮓ ﺑﺎرﻳﺪ
ﺑﺎزم ﻗﻮل ﺑﺪه ﻛﻪ دوﺳﻢ داری
ﻧﻤﻰ ﺧﻮام ﺑﺒﻴﻨﻢ ﻏﻢ داری
وﻟﻰ ﺣﻴﻒ ﻛﻪ اﻳﻦ روزا ﻳﻪ ﺣﺲ دﻳﮕﻪ رو ﻣﻦ داری
ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم از اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻛﺸﻴﺪن ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ از ﺧﻮاب ﭘﺮﻳﺪن
ﺗﻮ ﺑﻰ ﺧﻴﺎﻟﻰ وﻟﻰ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺘﻢ ﻫﻨﻮز ﺷﺪﻳﺪن
ﺑﺎرون و ﺗﻬﺮان ﻫﺪﻓﻮن و آﻫﻨﮓ ﭼﺮا ﺗﻮ ﺑﻰ ﻣﻦ ﻧﻤﻰ ﺷﻰ دﻟﺘﻨﮓ
ﻧﮕﺎم ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﻪ آﺳﻤﻮﻧﻪ ﺑﻰ ﺗﻮ ﻛﻠﺎﻓﻢ ﭘﺮ از ﺑﻬﻮﻧﻪ
ﭼﻘﺪر ﺗﻨﻬﺎم ﺗﻨﻬﺎم ﺗﻨﻬﺎم ﭼﻘﺪر ﺳﺮده ﺑﻰ ﺗﻮ دﺳﺘﺎم
ﺗﻮرو ﻣﻰ ﺧﻮام ﻣﻴﺨﻮام ﻣﻴﺨﻮام ﭘﺮ از ﺷﮏ ﺳﺮده ﭼﺸﻤﺎم

source

توسط basahang.ir