ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻴﺎ ای زﺧﻢ ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻴﺎ
ای درد ﻳﻪ ﻛﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻮ راه ﺑﻴﺎ
ﭼﻨﺪ ﺷﺒﻪ ﻧﺨﻮاﺑﻴﺪم
ﭼﻨﺪ ﺷﺒﻪ ﺻﻮرت زﻳﻨﺐ رو ﻧﺒﻮﺳﻴﺪم
ﺣﺮف زدن ﺑﺮام ﺳﺨﺘﻪ
ﭼﻨﺪ ﺷﺒﻪ اﺣﻮال ﺑﭽﻪ ﻣﻮ ﻧﭙﺮﺳﻴﺪم
دﻳﮕﻪ اﻳﻦ ﻣﺎدر واﺳﻪ ﺷﻮن ﻣﺎدر ﻧﻤﻴﺸﻪ
ﺣﺎﻟﻢ از اﻳﻦ ﺑﺪﺗﺮ ﻧﺸﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻤﻴﺸﻪ
ای روزﮔﺎر ﺑﻰ وﻓﺎ
ﻣﺎ و ﭼﻬﻞ ﻧﺎﻣﺮد ﺗﻮ اﻳﻦ ﻣﺼﺎف
ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻛﺮدی ای ﺿﺮب ﻏﻠﺎف
ﺑﺎزو ﻫﺎم ورم داره
ﻫﻰ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻢ راه ﺑﺮم اﻳﻦ در ﻧﻤﻴﺬاره
ﭼﻨﺪ روزه ﻛﻪ ﺗﺐ دارم
ﻫﺮ ﭼﻰ ﻛﻪ ﻣﻴﻜﺸﻢ از داﻏﻰ ﻣﺴﻤﺎره
ﻫﻨﻮزم روﺿﻪ ﻣﻴﺨﻮﻧﻢ از ﺳﻮز ﺟﮕﺮ
ﻫﻨﻮزم ﺧﻮن ﻣﺤﺴﻨﻪ رو ﭼﻮﺑﻪ در
ای روزﮔﺎر ﺑﻰ وﻓﺎ
روﺿﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﻪ ﺳﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺗﺮ
دارم ﻣﻴﻤﻴﺮم از درد ﻛﻤﺮ
ﺑﻰ ﻫﻮا زﻣﻴﻦ ﺧﻮردم
اون روزی ﻛﻪ ﻣﻨﻮ زد ﻳﻪ ﺑﻰ ﺣﻴﺎ ﻣﺮدم
روﺿﻪ روﺿﻪ ﻛﻮﭼﻪ اﺳﺖ
روﺿﻪ ﺧﻮن ﺗﻮ ﺑﮕﻮ ﻣﻦ دﻳﮕﻪ ﻛﻢ آوردم
ﻣﺎدر ﺳﺎداﺗﻮ زدن آی ﻏﻴﺮﻳﺘﻴﺎ
وﺳﻄ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﺎﻟﻪ زد آی ﻓﻀﻪ ﺑﻴﺎ
ای روزﮔﺎر ﺑﻰ وﻓﺎ
ای روزﮔﺎر زﻳﻨﺐ
آه روزﮔﺎر ﻣﻦ ﺗﻨﺖ اﻓﺘﺎده زﺧﻤﻰ ﻛﻨﺎر ﻣﻦ
آه روزﮔﺎر ﻣﻦ ﺑﻰ ﺳﺮ ﻣﻦ ای ﻧﻴﺰه ﺳﻮار ﻣﻦ
ﺗﻨﺖ اﻓﺘﺎده زﺧﻤﻰ ﻛﻨﺎر ﻣﻦ
source