آه ای ﺻﺒﺎ
ﭼﻮن ﺗﻮ ﻣﺪﻫﻮﺷﻢ ﻣﻦ
ﺧﻮد ﻓﺮاﻣﻮﺷﻢ ﻣﻦ
ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮ دوﺷﻢ ﻣﻦ
ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮ دوش
ﻣﻦ در ﭘﻴﺶ ﻛﻮ ﺑﻪ ﻛﻮ اﻓﺘﺎدم
دل ﺑﻪ ﻋﺸﻘﺶ دادم
ﺣﻠﻘﻪ در ﮔﻮﺷﻢ ﻣﻦ
ﺣﻠﻘﻪ در ﮔﻮش
ﮔﺮ در ﻛﻮﻳﺶ ﺑﺮﺳﻰ ﺑﺮﺳﺎن
اﻳﻦ ﭘﻴﺎم ﻣﺮا
ﺑﻰ ﭼﺮاغ روﻳﺖ
ﻣﻦ ﻧﺪارم دﻳﮕﺮ
ﺗﺎب اﻳﻦ ﺷﺒﻬﺎی ﺳﺮد و ﺧﺎﻣﻮش
ﻫﺮﮔﺰ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎور ﻧﻜﻨﻢ
ﻋﻬﺪ و ﭘﻴﻤﺎن ﻣﺎ ﺷﺪ ﻓﺮاﻣﻮش
ای ﺟﺎن ﻣﻦ ﻏﺮق ﺳﻮدای ﺗﻮ
ﺑﻰ ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺗﻮ
دل ﻧﺪارد ذوق ﮔﻔﺘﮕﻮﻳﻰ
ﺑﻰ ﺟﻠﻮه ات آرزو ﺑﻰ ﺣﺎﺻﻞ
ﺑﻰ ﺗﻮ در ﺑﺎغ دل
ﺧﻮد ﻧﺮوﻳﺪ ﺳﺮو آرزوﻳﻰ
ﺷﺒﻬﺎ ﻣﺮغ ﻟﺐ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻨﻢ
دل ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻣﻨﻢ
ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﺑﻴﺪارم
ﺳﺮ ﺑﻪ زاﻧﻮ دارم
ﺑﺮﻧﺨﻴﺰد از ﻣﻦ ﻫﺎی و ﻫﻮﻳﻰ
ﺑﻰ ﺗﻮ ﺳﻴﺮ ﮔﻞ را ﭼﻪ ﻛﻨﻢ
ﮔﻞ ﻧﺪارد ﺑﻰ ﺗﻮ رﻧﮓ و ﺑﻮﻳﻰ
source